مایکل روبین
نیروهای ترکیه عفرین، منطقه ای در سوریه که در حال حاضر تحت کنترل کردها سوریه هستند، را متناوبا بمباران می کنند. ترکیه اقدامات خود را تحت نام مبارزه با تروریسم ضد گردانهای محافظ خلق ، یا YPG،نیروی نظامی کوردی توجیه می کند. وزارت امور خارجه و پنتاگون، تلاش میکنند خسارات ناشی از تیرگی روابط ایالات متحده و ترکیه را کاهش دهند. مقامات آمریکایی مدعی هستند که حمایت از کردهای سوریه فقط محدود به مناطقی میباشد که YPG (نیروی دفاع سوریه که YPG بخش غالب آن است ) با دولت اسلامی و داعش مبارزه می کند، اما ایالات متحده هیچ تعهدی برای کمک به گروه های مشابه در جاهای دیگر در سوریه اعلام نکردە است.
در اینجا دو استدلال وجود دارد: اول اینکه در واشنگتن هیچ کس قصد ندارد خود را فریب بدهد. آمریکا میداند که اگر همپیمان و شریک خود را رها کند، این میتواند عواقب بسیار مهلکی برای آمریکا به نسبت شرکای موجود خود در منطقه پدید آورد.
دوم اینکه اگر هدف هشداری به ترکیه باشد، آن هم محکوم به شکست است. ترکیه همواره YPG را به عنوان یک گروه نظامی تروریست میبیند و برای آنکارا این مسئله سیاه و سفید است و خاکستری نمیباشد.اگر ایالات متحده از YPG در هر نقطه پشتیبانی کند، ترکیه مخالفت خواهد کرد.
با این حال، مشکل موضع ترکیه است که هم سیاست ایالات متحده در حمایت از کردهای سوریه را نمیپذیرد و هم واقعیت وجود کردستان سوریه را نادیده میگیرد. پیش از سفر 2014 من به ڕۆژئاوا، زمانی که کردهای سوریه منطقه ای فدرال را در داخل سوریه تشکیل دادند، من با دیپلمات های آمریکایی دیدار کردم که در آن زمان فرمان داده شده بوند که با مقامات YPG ارتباط برقرار نکنند، زیرا که این پیوندها ارتباط YPG با حزب کارگران کردستان و یا حزب کارگران کردستان ترکیه را برخستەتر می کند و منجر به بی اثر شدن همکاری حزب اتحادیه دموکراتیک (YPG) و حزب سیاسی حزب دموکرات و یا حزب دموکراتیک حزب دموکراتیک (PYD) با سایر گروه های مخالف سوریه تحت حمایت ایالات متحده میشد.
امروز، چگونه ایالات متحده و YPG به شرکای همدیگر تبدیل شدند؟
اولا، ترکیه به طور مداوم جنگ و مبارزه با جبهه النصره وابسته به القاعده و همچنین ISIS را تضعیف میکند و حتی به آنها اجازه عبور امن از خاک خود داده و هر دو گروه را نیز عرضه و تجهیز کردە است. درست همانطور که در پاکستان، زمانی که انتقاد شدید از این کشور افزایش یافت، ترکیه به طور نمادین تروریست ها را بازداشت می کند، اما به محض اینکه مطبوعات و توجه دیپلماتیک کمتر میشود، قوه قضائیه ترکیه آنها را بی سر و صدا از زندان آزاد می کند. در مقابل، YPG خود را به عنوان موثرترین نیروی مبارزه علیه ISIS ثابت کردە است. همکاری YPG با آمریکا با فشارهای بی امان دیپلماسی ترکیه،تهدیدهای مستمر ترکیه برای تعلیق پایگاه هوایی Incirlik ، ایالات متحده را در جنگ با داعش و اقدامات ضد ISIS، تحت فشار قرار دادە است. سرانجام، یک واقعیت مهم برای ایالات متحده نسبت به مخالفان غیر دموکراتیک حکومت سوریه آشکار شد که بسیاری از گروه های سوریه که ایالات متحده از آنها حمایت کرده بودند، غیرقابل اعتماد ایالات متحده بوده و رادیکالتر شدەاند.
این درست است که YPG و PKK باهم مرتبط هستند؛ اما شواهدی در دست نیست که YPG عمل تروریستی مرتکب شدە باشد این در حالی است که ترکیه در مورد پ ک ک به دلیل شورش چندین دهه در داخل ترکیه آلرژی شدیدی دارد.
این را فراموش نکنیم که این خود ترکیه بود که پیش شرط آغاز مذاکرات صلح را انتقال مبارزان پ.ک.ک به سوریه درخواست کردە بود. حقیقت اینست که ترکیه تعریف واقعی تروریسم را کنار گذاشته است. رجب طیب اردوغان، رئیس جمهور ترکیه، از حماس حمایت میکند در حالیکه بدون هیچگونه ابزار پشیمانی غیر نظامیان راهدف قرار میدهد، در مقابل PKK درگیر یک جنگ چریکی کلاسیک میباشد. واقعیت ساده این است که ترکیه سخت تلاش میکند که بتواند یک مورد حمله از جانب عفرین را مستمسک اقدامات خود قرار دهد. این کشور نتوانسته YPG را با دلیل محکمی به تروریسم منسوب کند.
هر بازدیدکننده شمال سوریه، بوضوح نیرویی را در زمینه بازسازی و عمران، حکمرانی و توزیع قدرت، جمع آوری زباله، آموزش و پرورش، امداد و پناهندگی، تامین برق و امنیت – در آن منطقه مشاهده میکند، در عوض، یک بازدیدکنندە در ترکیه بازگشت رادیکالیسم، اسلامگرایی و وضعیت اضطراری مدام را حس میکند که به اردوغان کمک میکند که قدرت را بەصورت خودسرانه و خودکامە در دست داشتە باشد. این به این معنی نیست که YPG یک آرمان شهر دموکراتیک برای منطقه، آنطور که بعضی از هواداران آن اعلام می کنند، هدیه دادەاست.
YPG جنبش فراگیرمردمی است که میان فرهنگ دموکراتیک و کیش شخصیت درتقلا میباشد. این مشکلات در میان کردهای عراق نیز وجود دارد. به همان دلیل که گروهی که زمانی مارکسیست بوده و رهبرش عبدالله اوجالان کامل نیست. اما، در مورد روند دموکراسی، تساهل و حاکمیت، کردستان سوریه بیشتر به ترکیه شبیه میباشد.
اگر کسانی توصیه میکنند که ایالات متحده باید کردها را قربانی کند و با وجود تمامی بدرفتاریهای ترکیه باید جانب ترکیه را بگیرد، باید اشتباهاتی را که ایالات متحده طی دهه ها در حمایت از پاکستان انجام داده است، مدنظر قرار دهند و تکرار نکنند، پاکستان کشوری که مانند ترکیه اردوغان شعله های اسلام را مشتعلتر کرده است.
بازگردیم به عفرین، ترکیه به عفرین حمله نکرده تا با تروریسم مبارزه کند – چرا که عفرین مرکز تروریسم نیست – بلکه بخشی از کردهراسی، ناخودآگاه ناخوشایند [جمعی] نسبت به کردها است. ترکیه در عفرین تروریسم را نابود نمی کند، بلکه فصد دارد که به پاکسازی ونسلکشی قومی/اتنیکی بپردازد. انگیزش اردوغان پوشیدن ردای قهرمان پیروز نظامی است، چیزی که او فاقد آن است. او همچنین قصد دارد تمامی صداهای مخالف داخلی را به بهانه خیانت سرکوب و منکوب کند.
نه خوشخدمتی به اردوغان و نه رها کردن کردها سیاست عاقلانەای نیست. ترکیه در دهه های گذشته یک متحد بود؛ دیگر متحد نیست. در مقابل، YPG متحد ما است. وقت آن رسیده تا برای عفرین مبارزه کنیم.
ترجمه از
