خلبانی که پیشمرگه شد

خلیل زر معروف به خلیل خلبان فرزند حاجی مجید زر سال ١٣٣٥ شمسی در شهر کرماشان در خانواده ای آزادیخواه چشم به دنیا گشود. خلبان خلیل تحصیلات خود را تا اخذ مدرک دیپلم در شهر کرماشان گذرانید. سپس موفق به پذیرش در نیروی هوایی ارتش می‌شود. وی دورهای آموزشی در نیروی هوایی را با موفقیت به انجام میرساند و به عنوان افسری برگزيده، برای گذراندن دوره عالی خلبانی به آمريکا عازم می‌شود.

دوره خلبانی در آمریکا

ایشان بعد از اتمام دوره عالی در آمریکا بعنوان یکی از خلبانهای ارشد ارتش به خدمت خود ادامه می‌دهد با پیروزی انقلاب ٥٧ وی از سوی دولت اشغالگر ایران جهت بمباران و سرکوب جنبش آزادیخواهی و استقلال کوردستان اعزام می‌گردد، وی را وادار می‌کنند که ماموریت بمباران کوردستان را بعهده بگیرد، وی از ماموریت کشتار ملت خود خودداری کرده و به اروپا می‌رود در اروپا به صفوف جنگجویان پیشمرگه کوردستان میپیوندد.

شهید خلیل زر، معروف به خلیل خلبان، تنها نامی در تاریخ کوردستان نیست، بلکه تجسمی از روح جاودان ملتی است که در برابر ظلم، اشغال،ستم و استعمارگری، سر فرود نیاورده است. او از دیار کرماشان برخاست؛ از جایی که کوه‌ها هنوز پژواک فریاد عدالت‌خواهی مردمانش را در سینه دارند. شهید خلیل نه تنها یک فرمانده پیشمرگه، بلکه فیلسوفی در قامت جنگجو بود؛ مردی که از مرگ نهراسید، زیرا به زندگی معنا بخشید ـ معنایی که در جوهر آن آزادی و کرامت انسان نهفته است.
در سیمای او، اراده‌ای از جنس سنگ و نوری از تبار کوهستان دیده می‌شود؛ همان کوه‌هایی که تاریخ کوردستان را در آغوش خود پرورانده‌اند. شهید خلیل، در میدان نبرد، نه صرفاً با دشمن، بلکه با روح ظلمانی اشغالگر نیز می‌جنگید. او درک کرده بود که سلاح جنگجویان آزادی، مقدس است زیرا که در خدمت حقیقت و رهایی ملت خویش است.
خلیل خلبان، شهیدی است که مرگ را به زانو درآورد؛ زیرا نام او در حافظۀ جمعی ملت کورد، به عنوان الگویی از بیداری و خودآگاهی جمعی نقش بسته است. وی از آن دسته بزرگمردانی بود که دلیل وجودی‌شان فرای تضاد میان بودن و شدن ایستاده است. شهید خلیل، به هستی خود معنا بخشید، نه از طریق ماندن، بلکه از طریق جاودانگی در آرمان.
او خلبان بود، اما پروازش تنها در آسمان فلز و آتش نبود؛ پرواز او، پرواز روحی بود به سوی افق‌هایی که در آن آزادی، استقلال و انسانیت یکی می‌شوند. کوردستان برای او نه صرفاً جغرافیا، بلکه حقیقتی متافیزیکی بود؛ سرزمینی در درون انسان که هر جا باشد، با اوست.
نام خلیل زر، امروز در تاریخ کوردستان همانند نوری می‌درخشد که ظلمت ذهن استعمارزده را زنهار می‌دهد و افق را برای نسل‌های آینده روشن می‌کند. او نماینده نسلی است که میان خاک کوردستان و آسمان آزادی ایستاد، آزادی را فریاد زد، تا روزی این فریاد به ترانه‌ای بدل شود ـ ترانۀ رهایی ملتی که هرگز از روح راستینش دست نمی‌کشد.
در جان کوه‌ها، در فریاد رودها، و در نگاه هر کودک کورد، زنده است. شهید خلیل خلبان، روحی است که کوردستان با او بیدار است.