با بوجود آمدن کشور کوردستان ، ایران و دشمنان کورد بسیاری از تعرضات سابق را مرتکب نمیشوند، دیگر نمی توانند مخالفان کورد خود را در خارج از کشور به هر صورتی که تمایل داشتند به قتل برسانند، دیگر نمی توانند مردمان کورد را در هر جای دنیا که بخواهند تهدید کنند . دیگر امکان این را نخواهند داشت که به عنوان یک دولت قدرتمند و زورگو به یک حزب سیاسی کوردی دستور تحویل و تسلیم مخالفان سیاسی یا عقیدتی حاضر در جغرافیای دیگری را بدهند. مورد سلیمان معینی و دکتر قاسملو از پروندەهای برجسته عدم زعامت این جنایات است . برای مثال کشور کوچک قطر به راحتی می تواند بزرگترین قدرتهای منطقه ای خاورمیانه را به چالش کشانده و در موضعی برابر با آنان در دادگاه حاضر شود. کشور کوردستان حتی با فرض وجود وسعتی جغرافیای کنونی باشوور به تنهایی از کشور فعلی قطر بزرگتر و ثروتمندتر خواهد بود. در بخش نظامی که اصلاً قابل قیاس نیست.
با هر تعرضی در برابر شکایت قانونی یک دولت قانونی قرار می گیرند. وضعیتی که الان کوردها دارند به دلیل نداشتن دولت و رسمی نبودنشان در مجامع بین المللی است برای همین آنها هیچگاه نتوانسته اند یک طرف دعوای حقوقی بر ضد دشمنان یا متجاوزانشان باشند. داشتن دولت در حقیقت گارانتی زندگی و حق زندگی و حق حیات به آنان است. شما تصور کنید اگر فلسطینی ها یک دولت داشتند رهبرانشان به سادگی در اقصی نقاط جهان نمیتوانستند ترور شده و از بین بروند. مثال بارز آن قتل رهبر فلسطینی محمود المبحوح است که در روز روشن در هتلی در امارات، توسط 18 تا 19 مامور اطلاعاتی و وابسته به سرویسهای امنیتی اسراییل انجام شد و باوجود اینکه جریان آن کاملاً رسانه ای شد اما فلسطینی ها نتوانستند هیچ شکایتی بکنند چون طرف فلسطینی رسمیتی نداشت و فلسطینی ها به عنوان یک نهاد حاکمیتی نمی توانستند شکایت کنند چون مقتول شهروند کشوری نبود. اما وقتی که کشوری برای ملتی بوجود می آید در حقیقت آن شهروندی حق حقوقی در مجامع بین المللی و قضایی را به آنها می دهد.
کشور بمانند سند مالکیت خانه، امنیت جانی و حقوقی تامین میکند.
