نامه سرگشاده ملت بلوچ به دولت، پارلمان و جامعه مدنی بریتانیا

موضوع: مسئولیت تاریخی بریتانیا در سرنوشت بلوچستان و ضرورت حمایت از حق تعیین سرنوشت ملت بلوچ

محترماً،

بلوچستان سرزمینی است با تاریخ، فرهنگ و هویت مستقل که قرن‌ها تحت حاکمیت خانات کلات، ساختار سیاسی بومی و نظام اجتماعی خودگردان به حیات خود ادامه داد. تا زمانی که پای کمپانی هند شرقی به اقیانوس هند باز شد و سپس دولت بریتانیا کنترل کامل شبه‌قاره هند را به دست گرفت، بلوچستان یک واحد سیاسی مستقل و صاحب اقتدار بود.

در قرن نوزدهم و در چارچوب رقابت‌های استعماری موسوم به «بازی بزرگ» میان امپراتوری بریتانیا و روسیه تزاری، بلوچستان به قربانی این کشاکش بدل شد. در ۱۳ نوامبر ۱۸۳۹، نیروهای بریتانیا به پایتخت بلوچستان، کلات، حمله کردند. در این نبرد تاریخی، میر مهراب‌خان، خان کلات، همراه با یاران خود شجاعانه در برابر ارتش بریتانیا مقاومت نمود اما به شهادت رسید و اقتدار سیاسی بومی بلوچستان به شدت تضعیف گردید. هدف آشکار این سیاست، الحاق مستقیم بلوچستان به قلمرو استعماری یا تبدیل آن به یک منطقه تحت‌الحمایه بود.

متعاقب این سیاست‌ها، سرزمین تاریخی بلوچستان به سه بخش تقسیم گردید:
• بخش شرقی آن در قلمرو هند بریتانوی ادغام و سپس به پاکستان واگذار شد.
• بخش غربی آن از طریق مرز گلدسمیت به ایران ملحق شد.
• بخش شمالی آن با ترسیم مرز موسوم به «دیورند لاین» به افغانستان واگذار گردید.

این تقسیمات استعماری، یک ملت واحد را تجزیه و میان دولت‌های مختلف تقسیم کرد.

پس از استقلال هند در سال ۱۹۴۷ و تشکیل پاکستان به ابتکار و حمایت بریتانیا، بلوچستان اعلام استقلال نمود. این استقلال در ابتدا از سوی هند، پاکستان و بریتانیا به رسمیت شناخته شد. با این حال، تنها چند ماه بعد، دولت تازه‌تأسیس پاکستان با پشتیبانی و سکوت معنادار بریتانیا، با زور اسلحه و نیرنگ سیاسی بلوچستان را اشغال و به قلمرو خود ضمیمه کرد؛ اقدامی که بر خلاف خواست ملت بلوچ و نقض آشکار اصل حق تعیین سرنوشت بود.

از آن زمان، ملت بلوچ زیر سلطه سه رژیم سرکوبگر (ایران، پاکستان و افغانستان) قرار گرفته است. در دهه‌های اخیر، چین نیز با قراردادهای استعماری نظیر «کریدور اقتصادی چین–پاکستان» و «توافق ۲۵ ساله با ایران»، به بازیگر جدیدی در غارت منابع بلوچستان بدل شده است. بندر گوادر در شرق و بندر چابهار در غرب، بدون رضایت ملت بلوچ، به مراکز نظامی–اقتصادی قدرت‌های بیگانه تبدیل شده‌اند.

ملت بلوچ امروز با فقر، تبعیض ساختاری، سرکوب فرهنگی، کشتار، ناپدیدسازی اجباری، اعدام‌های جمعی و غارت منابع طبیعی خود مواجه است. بلوچستان به میدان رقابت قدرت‌های استعماری و دولت‌های تروریستی بدل شده است.

درخواست ما از دولت و ملت بریتانیا:

۱. پذیرش مسئولیت تاریخی بریتانیا در تجزیه بلوچستان و اشغال آن توسط پاکستان، ایران و افغانستان۰
۲. حمایت آشکار از حق تعیین سرنوشت ملت بلوچ بر اساس اصول منشور سازمان ملل و اعلامیه حقوق مردمان بومی.
۳. لغو و بی‌اعتبار دانستن تمام قراردادها و توافقاتی که بدون مشارکت ملت بلوچ درباره سرزمین و منابع بلوچستان بسته شده است.
۴. پشتیبانی از برگزاری یک همه‌پرسی آزاد و شفاف درباره استقلال بلوچستان تحت نظارت سازمان ملل.
۵. همراهی جامعه مدنی و پارلمان بریتانیا در محکوم کردن جنایات پاکستان، ایران و هم‌پیمانان آنها علیه ملت بلوچ.

ملت بلوچ انتظار دارد که بریتانیا، به عنوان کشوری که در گذشته نقشی اساسی در حمله به کلات، شهادت میر مهراب‌خان و تجزیه و اشغال بلوچستان داشت، امروز با پذیرش مسئولیت تاریخی خود در مسیر جبران این بی‌عدالتی گام بردارد.

ما باور داریم که بدون تحقق حق تعیین سرنوشت، هیچ راه‌حلی عادلانه برای بحران بلوچستان وجود ندارد. تاریخ گواه است که مقاومت ملت بلوچ هرگز خاموش نخواهد شد و خواست آزادی و استقلال تا تحقق کامل ادامه خواهد یافت.

با احترام،

مھیم بلوچ (سرخوش)

دبیر کل حزب بلوچستانء راجی تپاکی

تاریخ ۲۵ آگوست ۲۰۲۵