جانگوهای رها از بند کردستان

اما سوال آقای کاندی فارغ از جواب نژادپرستانە آن در اصل سوال بسیار جالبی است. تا جایی کە بە مسئلە کرد در ایران مربوط است، سوال این است کە چرا ١٥ میلیون کرد در مقابل دولت ایرانی ساکتند؟ تنها چند هزار کارگزار دولت ایرانی در کردستان مشغول استعمارند کە بە راحتی ١٥ میلوین کرد می توانند آنها را اخراج و یا نیست و نابود کرد. پس چرا ملت کرد چنین کاری نمی کند؟ اگر از یک میلیون کردی کە در تهران زندگی می کنند تنها ٥٪ بر ضد دولت ایرانی در این شهر بشورند، بە شما قول می دهم کە کل بساط دولت ایرانی در کردستان ظرف مدت کمتر از یک ماە برچیدە خواهد شد. پس چرا این چنین نمی شود؟ چە شد کە از اسماعیل آقای سمکو شکاک کە قصد تصرف تهران را نیز داشت رسیدم بە ‘فعالین مدنی’ خائن و وابستە؟ چە شد کە هزاران دختر و پسر سنەای برای کنسرت یک‌ خوانندە درجە سە فارس صف میکشند؟ چە بلایی سر ایلام همیشە سرکش و تسلیم ناپذیر آمد؟ چرا کرماشان همیشە سربلند اسیر فارس شد؟ ایا از نظر ژنتیکی قسمت بزرگی از مغزمان مسئول تسیلم شدگیمان است؟! آیا همانطور کە دولت ایرانی و ‘متفکرین’ فارس ادعا می کنند کردها ذاتا مردمی فاقد ارادە اند و صرفا خلق شدەاند کە خدمتگزار ایرانی و فارس باشند؟! پاسخ قطعا خیر است. پس راز بردگی کردها و این همە درماندگی ملت کرد در چیست؟ پاسخ در ذهنیت سازی است کە دولت ایرانی در طول سالهای طولانی برای ملت کرد انجام دادە است. تمام دم و دستگاە عریض و طویل فرهنگی ایرانی در جهت ذهنیت سازی بە انسان کرد (و دیگر ملتهای غیر فارس) است. منظور از این دستگاە فرهنگی مدارس، دانشگاهها، تلویریون، رادیو، روزنامەها، کتابها، شبکەهای ماهوارەای (چون بی بی سی فارسی و ‌من و ‌تو‌)، شبکەهای استانی، اینترنت و هزاران هزار نهاد فرهنگی و نرم افزاری دیگر است. تمام تلاش دولت ایرانی و دستگاە فکری و فرهنگیش بیگانە کردن و بیزار کردن انسان کرد از کرد بودن و هویت خود است. برای مثال کافی است کە تنها نگاهی بە فیلمها و سریالهایشان بکنید. تصویر یک مرد شیک کارمند تهرونی، مرفە، زن دوست، خانوادە دوست، بذلە گو و خوش سخن برایتان نباید خیلی بیگانە باشد. این را مقایسە کنید با مسخرە بازی و دلقک بازی هایی کە در شبکەهای استانی با زبان و هویت کردی می کنند. مفهوم یاغی گری و شورش در برابر دولت استعمارگر ایرانی زشت و عقب افتادە جلوە دادە شد و جای خود را بە مفاهیم شیکی و بزک شدە ای چون دمکراسی، حقوق بشر، حجاب اختیاری، سکس آزاد و غیره داد. تفکر ایرانی و فارس فقط ذهن انسان کرد را مسموم می کنند و بس. همین بلا را سفیدپوستان سر بردەهای سیاە آوردند وگرنە چند نفر سرکارگر سفید پوست چگونە می توانستند صدها برده قوی هیکل را در یک مزرعە کنترل کنند. آنها در ذهن سیاهان مفهوم بردگی را نهادینە کردند همانطور هم کە فارسها (ایرانیها) بردگی را برای انسان کرد نهادینە کردە اند.
در فیلم (جانگوی رها از بند) شخصیتی دیگری از سیاەپوست نشان دادە میشود، مرد پیری بە اسم استفان (Stephan) با بازی ساموئل جکسون (Samuel Jackson). استفان دستیار آقای کاندی است در مزرعە و مسئول کنترل بردەها. او با وجود سیاە پوست بودن بردە نیست و بە بازی سفیدپوستان راە دادە شدە است. اوست کە ذهن سیاهان را خوب میشناسد و از راز جانگو و دکتر شولتز برای نجات همسر جانگو پردە بر میدارد. استفان نماد خیانت و خود فروختگی یک انسان است. سوال اینجاست کە آیا در کردستان هم استفان داریم؟ بلە جاشها همان استفانهای کردستان اند. کسانی کە با دولت استعمارگر ایرانی همکاری میکنند برای بە بردگی کشیدن انسان کرد و غارت و استثمار کردستان. وقتی میگوییم جاش منظور صرفا معنای کلاسیک آن نیست: کسی کە برای حقوق ناچیزی و یا از سر نادانی و جهالت در نیروهای نظامی ایران و خصوصا سپاە مشغول فعالیت است. جاشهای اصلی کسانی هستند چون سردکردەهای احزاب بە ظاهر کردی کە بە بازتولید استعمار دولت ایرانی کمک میکنند. همانهایی کە جانگوهای جان بر کف و سرکشی چون رامین را بە دام دولت ایرانی میاندازند. همانهایی کە نیروهای هزاران پیشمرگە صادق و شجاع را برای مقاصد شخصی و حزبی خود مصرف میکنند. جاشها همان فعالین مدنی هستند کە مستقیما زیر نظر نهادهای امنیتی بە ذهنیت سازی در کردستان مشغولند و برای مقاصد شخصی خود خواستار تداوم استعمار و استثمار دولت ایرانی هستند. اما خبر بد برای این جاشها اینکە عاقبتی چون استفان در فیلم (جانگوی رها از بند) خواهند داشت. جانگو در پایان فیلم پس از کشتن سفیدهای بردەدار، همە سیاهپوستان را آزاد کرد اما استفان را نگە داشت و با عمارت آقای کاندی منفجر کرد.